ရန္ကုန္ၿမိဳ႔လယ္မွာ အဂၤလိပ္စကားေၿပာသင္ ဆရာ အၿဖစ္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ လုပ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ေရႊၿမိဳ႔ေတာ္ၾကီး ရဲ ႔ “ေရေပၚဆီ” လုိ႔ သတ္မွတ္ႏိုင္တဲ့ အလႊာထဲက လူငယ္ လံုမငယ္ေလးေတြနဲ႔ အထိအေတြ႔ မ်ားပါတယ္။
၁၉၈၀ ေလာက္ကဆုိေတာ့ ခုေခတ္လုိ ကုမၸဏီေတြဘာေတြ ရိွၾကေသးတာ မဟုတ္တဲ့အၿပင္ ႏိုင္ငံၿခားသြားဖုိ႔ အခြင့္အလမ္း ကလည္း အလြန္နည္းတာေၾကာင့္ အဂၤလိပ္စကားေၿပာ သင္တာ ေခတ္မစားလွေသးပါဘူး။ အဲဒီကာလက ႏိုင္ငံၿခားသြားခြင့္ ရေနတာက သေဘၤာသားနဲ႔ ဆရာ၀န္ေတြသာ မ်ားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သင္တန္းလာတတ္တဲ့ အထဲမွာ ဆရာ၀န္နဲ႔ ေဆးေက်ာင္းသားေတြ၊ သေဘၤာသားေတြနဲ႔ သေဘၤာလုိက္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားေနသူေတြ၊ သေဘၤာအင္ဂ်င္နီယာ အင္ဂ်င္ကဒက္ လုပ္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားေနသူေတြ မ်ားပါတယ္။ ဒီလူေတြအားလံုး အမ်ားအားၿဖင့္ ရန္ကုန္ ေရႊၿမိဳ႔ေတာ္ရဲ ႔ လူကံုထံ အသိုင္း အ၀ိုင္းကသာ ၿဖစ္တတ္ၾကပါတယ္။
လူကံုထံ အသိုင္းအ၀ိုင္းက ဆုိေတာ့ သံုးႏိုင္၊ စြဲႏိုင္၊ စားႏိုင္၊ ေသာက္ႏိုင္ၾကရံုေလာက္သာမက ၿဖဳန္းလည္း ၿဖဳန္းႏိုင္ၾက ပါတယ္။ ၀တ္တာစားတာလည္း ေခတ္ဆန္ဆန္ ေကာင္းေပ့ဆိုတာမွန္သမွ် မရိုးရေအာင္ ခါးေပၚတင္ႏိုင္ ၾကပါတယ္။ ၾကည့္လုိက္ရင္ေတာ့ တကယ့္ ၿမိဳ႔ၾကီးသူ ၿမိဳ႔ၾကီးသားေတြပါပဲ။ ကမ ၻာနဲ႔ ရင္ေပါင္တန္းႏိုင္သူေတြလုိ႔ ထင္စရာ ပါပဲ။
ဒါေပမယ္လုိ႔ အသိဉာဏ္ ဗဟုသုတ အရာမွာေတာ့ သနားစရာေကာင္းလွေအာင္ ႏံုနဲ႔လွပါတယ္။ ဆရာ၀န္ ေပါက္စက ႏွလံုးကို ပထမဆံုး အစားထုိးလဲလွယ္ ကုသႏိုင္ခဲ့တဲ့ ဆရာ၀န္ၾကီး “ေဒါက္တာ ခရစၥယန္ ဘားနဒ္” ကို ဘယ္ႏိုင္ငံသားမွန္း မသိၾကပါဘူး။ အသားၿဖဴတဲ့ လူဆုိေတာ့ အေမရိကန္ လူမ်ိဳးလုိ႔ပဲ ထင္ေနၾကသူေတြက မ်ားပါတယ္။ ဆရာ၀န္ၾကီး ဘားနဒ္ရဲ ႔ ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံမွာ လူမည္းေတြနဲ႔ ဇူလူးတုိင္းရင္းသားေတြ သာမက လူၿဖဴေတြလည္း ရိွၾကတယ္။ အဲဒီ လူၿဖဴ လူနည္းစုက တုိင္းရင္းသား လူမ်ားစုလူမည္းေတြကို ေငြ၀ယ္ကြ်န္လုိ သေဘာထားၿပီး အုပ္စုိးေနၾကတယ္ဆုိတာေတြကို မသိပါဘူး။ ဗီတာမင္စီရဲ ႔ စြမ္းအားကို ပထမဆံုး ေဖာ္ထုတ္တင္ၿပခဲ့တဲ့ ႏုိဘဲလ္ဆုရ ဆရာ၀န္ၾကီး လင္းနပ္ေပါလင္း အေၾကာင္းကိုလည္း မၾကားဖူးၾကပါဘူး။
ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား အမ်ားစုက ဆရာထုတ္ေပးတဲ့ မွတ္စုေလာက္သာ အလြတ္က်က္ၿပီး စာေမးပြဲ ေအာင္လာၾကတာ မ်ားပါတယ္။ ကိုယ္သင္ယူခဲ့တဲ့ ဘာသာရပ္ကုိေတာင္ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ မသိပါဘူး။ အဲဒီ ဘာသာရပ္ဆုိင္ရာ ၿပဌာန္းစာအုပ္ၾကီးေတြ ဖတ္လည္း မဖတ္ႏိုင္ပါဘူး။ ရွာေဖြဖတ္ရႈရေကာင္းမွန္းလည္း မသိၾကပါဘူး။ သူတုိ႔ရဲ ႔ ပညာသင္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က စာေမးပြဲေအာင္ဖုိ႔ေလာက္ပါပဲ။ ဒီထက္ မပိုပါဘူး။ တကယ္က ပညာသင္တယ္ဆုိတာ ပိုက္ဆံရွာဖုိ႔ ေလာက္သာ မဟုတ္ပါဘူး။ “သိဖုိ႔” ၿဖစ္တယ္။ ပညာရပ္ကို သိဖုိ႔၊ ေလာကကို သိဖုိ႔၊ လူေတြကို သိဖုိ႔ ၿဖစ္တယ္။
“သိၿပီးရင္ ဘာလုပ္မွာလဲ” ဆုိတဲ့ ေမးခြန္း ဆက္ေမးဖုိ႔ ရိွပါတယ္။ ပညာရပ္ကို သိ၊ ေလာကကို သိ၊ လူေတြကို သိမွ လူ႔ေလာကမွာ စိတ္ႏွလံုး ခ်မ္းေၿမ့စြာ ေနႏိုင္မွာ ၿဖစ္ပါတယ္။ လူ႔ေလာကမွာ ေနထုိင္ၿပီး ဒုကၡ၊ သုကၡေတြနဲ႔ခ်ည္း၊ နပမ္းလံုး ေနရၿပီး ကုိယ္ စိတ္ႏွလံုး အၿမဲတမ္း ပူပန္ညိႈးခ်ံဳးေနရရင္ ဘယ္မွာလာ လူၿဖစ္ရက်ိဳးနပ္ေတာ့မွာလဲ။ ပညာသင္တယ္ဆုိတာ “ လူၿဖစ္ရက်ိဳးနပ္ေအာင္ ေနတတ္ဖုိ႔” ၿဖစ္တယ္လုိ႔လည္း ေကာက္ယူႏိုင္ပါတယ္။
ေလာကကို သိၿခင္းဆုိတာ အၿမဲတေစ ေခတ္မီၿခင္းကို ဆုိလုိတာၿဖစ္တယ္။ အသိအၿမင္ အေတြးအေခၚေတြဟာ အၿမဲတမ္း ေခတ္နဲ႔ လုိက္ေလ်ာညီေထြ ၿဖစ္ေနရပါမယ္။ လူတုိင္း ေခတ္မီဖုိ႔ လုိအပ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေခတ္မီေအာင္ အၿမဲတမ္း ဆည္းပူးေလ့လာေနရပါမယ္။ ဒါေပမယ့္လုိ႔ ေခတ္မီၿခင္းနဲ႔ ေခတ္ဆန္ၿခင္းကို ေရာေထြးမပစ္ေစခ်င္ပါဘူး။ ေခတ္ဆန္ၿခင္းဆုိတာက အတု အေယာင္ သေဘာ၊ လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီတဲ့ သေဘာ သက္ေရာက္ပါတယ္။ ဘိုဆန္တယ္၊ မိန္းမလွ်ာ ဆန္တယ္ဆုိတဲ့ စကားေတြၾကည့္ပါ။ ဘုိဆန္တယ္ ဆုိတာက ဘုိ ( ဥေရာပတုိက္သား၊ မ်က္ႏွာၿဖဴ ) နဲ႔ တူေအာင္ တုပေနထုိင္ ေၿပာဆုိတာကို ရည္ညႊန္းေၿပာဆိုတာ ၿဖစ္တယ္။ မိန္းမလွ်ာဆန္တယ္ ဆုိတာက မိန္းမမဟုတ္ဘဲနဲ႔ မိန္းမကို တုပၿပီး ကႏြဲ႔ကလ်နဲ႔ ေၿပာဆုိေနထုိင္တာ ၿဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ “ေခတ္ဆန္” တယ္ဆုိတာ မေကာင္းတဲ့ အဓိပၸာယ္နဲ႔ ( Negative Sense ) ေၿပာဆုိၿခင္း ၿဖစ္ပါတယ္။
ေခတ္မီတဲ့ ပညာရပ္ေတြ၊ အေတြးအေခၚေတြကို တကယ္တတ္သိ နားလည္တာ မဟုတ္ဘဲ အေပၚယံေလး လွ်ပ္ အတုခိုးၿပီး သိသလုိလုိ နားလည္သလုိလုိ ဟန္ေဆာင္ၿဖီးၿဖန္းတာဟာ “ေခတ္ဆန္” တာ ၿဖစ္တယ္။ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈ ပံုစံေတြ တူေအာင္လိုက္တုရံုနဲ႔ ေခတ္မီတယ္လုိ႔ မဆုိႏိုင္ပါဘူး။ ဒါက ေခတ္ဆန္တာ၊ လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီတာ ၿဖစ္တယ္။ ပညာရပ္ေတြ အေတြးအေခၚေတြကို တတ္သိနားလည္မွ ေခတ္မီတယ္လုိ႔ ဆုိႏိုင္ပါတယ္။ လူငယ္တုိင္း ေခတ္မီေစခ်င္ပါတယ္။
လူငယ္ပဲ ေခတ္မီမွာေပ့ါလုိ႔ မယူဆေစခ်င္ပါဘူး။ ပ်ိဳမ်စ္ႏုနယ္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္ မွာ ေက်ာက္ေခတ္က ေခါင္းၾကီး တပ္ထားတဲ့ လူငယ္မ်ိဳးေတြလည္း ရိွပါတယ္။ အလားတူ ပဲ အုိမင္းရင့္ေရာ္ေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္မွာ ႏုပ်ိဳတဲ့ ေခါင္းတပ္ထား သူမ်ားလည္း ရိွပါတယ္။ ဥပမာ အေမ လူထု ေဒၚအမာတုိ႔၊ ဆရာ ဒဂုန္တာရာ တုိ႔ကိုၾကည့္ပါ။ သူတုိ႔ ၂ ဦးဟာ လူက အုိမင္းေနၿပီ ၿဖစ္ေပမဲ့၊ အေတြးအေခၚေတြ ေခတ္မီဆဲ၊ အၿမင္ေတြ ၿပတ္သားစူရွဆဲ ၿဖစ္တာကို ေတြ႔ၾကရပါလိမ့္မည္။
ပစၥဳပၸန္ေခတ္ရဲ ႔ အေၿခအေနက ဒုတိယ ကမ ၻာစစ္ၾကီးအတြင္း ဗံုးက်လုိ႔ တုိက္အိမ္ၾကီး ၿပိဳက်သြားတဲ့ ေၿမ ကြက္လပ္မွာ က်ဴးေက်ာ္တဲပုတ္ကေလးေပါင္းမ်ားစြာ ၀င္ေရာက္ေဆာက္လုပ္ ေနထုိင္ၾကတဲ့ အေၿခအေနမ်ိဳးနဲ႔ တူေနတယ္။ တဲပုတ္ ပိုင္ရွင္တုိင္းက ေၿမကြက္လပ္ၾကီးကို သူပိုင္တယ္လုိ႔ ေၿပာေနၾကတာခ်ည့္ ၿဖစ္သလုိ၊ အၿငင္းပြားမႈေတြ၊ မဆံုးႏိုင္ ေအာင္ ေပၚထြက္ေနတဲ့ အေၿခအေန ၿဖစ္တယ္။ ဒီ အေၿခအေနမ်ိဳးမွာ လူငယ္ေတြ အေနနဲ႔ ေစ့ေစ့ စပ္စပ္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာစူးစမ္းၾကဖုိ႔ လုိအပ္တယ္။ အေၿပာေကာင္းသူရဲ ႔ စကားကို နားမေယာင္ၾကဖုိ႔ သတိထားရပါမယ္။
ဥပမာ ဗုဒၶဘာသာကို ေလ့လာတယ္ ဆုိပါေတာ့။ ပိဋကတ္ ၃ ပံု ၿမန္မာဘာသာၿပန္ေတြ အၿပည့္အစံု ရိွေနၿပီပဲ။ အဲဒီ စာအုပ္ေတြထက္ ေကာင္းတာ စစ္မွန္တာ ဘယ္မွာ ရိွေတာ့မွာလဲ။ အဲဒါေတြ ဖတ္ၿပီး ေလ့လာတာ အႏ ၱရာယ္ အကင္းဆံုးပဲလုိ႔ ေၿပာရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္လုိက္ပါတယ္။ လူငယ္တုိင္း ေခတ္မီၾကပါေစ။
လူထုစိန္၀င္း
No comments:
Post a Comment