2 3 4 5 6 7 8 9 10

Sunday, December 6, 2015

အမ်ိဳးသားေအာင္ပြဲေန႔ ★



★အမ်ိဳးသားေအာင္ပြဲေန႔★

ေဘြေကာင္းကင္ယံ၊ နိတံုစံသုိ႔၊ ဖန္၀ါေရာင္၀င္း၊ မိုက္ေမွာင္ခြင္းသည့္၊ 
ေနမင္းတရထည္၊ ေဆြအၾကည္လွ်င္၊ က်င့္ရည္ၿပည့္စံု၊ သြယ္သြယ္ဂုဏ္ႏွင့္၊ 
ေလာက္လံုအ၀၊ မင္းသမၼတ၏၊ ၀ံသႏြယ္လာ၊ ဘိရာဇာမွ၊ ေရကာတြက္စီ၊ 
ႏွစ္ရာခ်ီ၍၊ သံုးလီဒသ၊ မင္းသတၱတုိ႔၊ တည္စ ( တေကာင္း )၊ ၿမန္႔ေသာင္း 
( ေခတၱယံ )၊ ၿမိဳ႔ ( ပုဂံ ) တည့္၊ ဌာနံ ( ၿမင္စုိင္း )၊ ( စစ္ကိုင္း ) ( ပင္းယ )၊ 
( အင္း၀ ) သာစည္၊ ( ေတာင္ငူ ) ( ၿပည္ ) ႏွင့္၊ ဇာနည္ဘုန္းတန္း၊ ( ကုန္းေဘာင္ ) 
နန္းကို၊ သိမ္းၿမန္းဆက္ခံ၊ မတ္ေပါင္းရံလ်က္၊ ကဒဏ္ေရႊခ်ဴ၊ ထီးပစၥဴၿဖင့္၊ 
ရိပ္ၿဖဴေဆာင္းကာ၊ စိုးအုပ္လာသည္။ ၿမန္မာတုိ႔ေသြး ေထာက္ခ်င့္ေတြး။
ေနေဒါင္းေတာင္ပံ၊ သကုဏံတည့္၊ ၀ဲပ်ံလူးခတ္၊ ၀ဠာရပ္မွ၊ နံဓာတ္ပ်က္ေၾကြ၊ 

ၿဂိဳဟ္ဆုိးေမႊလ်က္၊ ရေ၀ဦးကင္၊ ၾကငွန္းစဥ္ႏွင့္၊ ပလႅင္တိမ္ေပ်ာက္၊ 
ၿဗိတန္ေအာက္သုိ႔၊ ကံေလွ်ာက္ၾကမၼာ၊ က်ခဲ့ရွာ၍၊ ေကာဇာသကၠရာဇ္၊ 
တြက္ဖြဲ႔စစ္ေသာ္၊ ေထာင္ႏွစ္ရွစ္ဆယ္၊ ႏွစ္ႏွစ္ကယ္၌၊ ခ်ိန္၀ယ္သရဒ၊ 
ေဆာင္မုန္းလ၏၊ ပကၡဆုတ္ေက်ာ္၊ ဆယ္ရက္ေမာ္တြင္၊ ေက်ာင္းေတာ္သိပၸံ၊ 
ေနဗိမာန္မွ၊ နည္းစံထံုးတမ္း၊ ဥပေဒၾကမ္းကို၊ ႏွစ္၀မ္းမၾကည္၊ ေနာင္အရွည္ဖုိ႔၊ 
ေမွ်ာ္ရည္စိတ္ထား၊ ေက်ာင္းေတာ္သားတုိ႔၊ စိတ္အားမာန္တက္၊ ဖယ္ၾကဥ္ထြက္ခဲ့၊ 
ဘ၀ဂ္အာကာ၊ သိမ့္သိမ့္ၿငာသည္။ ၀ံသာဘုိ႔ေရး ေပ်ာက္လြင့္ေအး။
ေရႊေမာင္းေရာင္လွ်ံ၊ ဓာတ္ေမြဆံတုိ႔၊ ေပ်ာ္စံ၀ပ္ကိန္း၊ မ်က္စံလိန္းလ်က္၊ 

တစ္သိန္းေလာကဓာတ္၊ သံုးလူနတ္လွ်င္၊ တြားညြတ္လက္စံု၊ ရိွဦးလံႈရာ၊ 
တိဂံုယဂၤဏ၊ ေစတီယ၌၊ ေမာရ၀ံသံ၊ ဇာတိမာန္ႏွင့္၊ ဟိတ္ခံတန္ခုိး၊ 
မႏြမ္းညိႈးေအာင္၊ ၿငိမ္းထုိးသဖြယ္၊ ေနရွင္နယ္ဟု၊ တိမ္ကြယ္မေမ့၊ 
ဤခ်ိန္ေစ့က၊ ဤေန႔မဂၤလာ၊ ဤအခါတြင္၊ ရႊင္သာႏွစ္ေထာင္း၊ 
ၿခိမ့္ၿခိမ့္ေညာင္းလ်က္၊ ပန္းေပါင္းအမြန္၊ ေအာင္တံခြန္ႏွင့္၊ ပန္တင္သီးသီး၊ 
သင္းခ်ပ္တီးသုိ႔၊ ၿမန္႔ထီးတစ္ခြင္၊ လြတ္လပ္ယာဥ္၌၊ လ်င္လ်င္ေဆာစြာ 
ေဆာင္ပို႔ရာသည္။ စံရာတုိ႔ေက်း ေၿမွာက္ပင့္ေပး။

ေဇာ္ဂ်ီ ( ၁၉၂၄ )



၀ါးတစ္လံုးႏွင့္ လူဆယ္ေယာက္ ( ေမာင္ထင္ )


      ေရွးလြန္ေလၿပီးေသာအခါ ၿမန္တုိင္းဗာမာဏသီၿပည္တြင္ အဘိုးအုိတစ္ဦးသည္ သားတစ္က်ိပ္ႏွင့္အတူ ရြာသာယာ၌ ေနထုိင္၏။ သူ၏ သားမ်ားကား ေမာင္ေရႊရိုး၊ ေမာင္ညစ္၊ ေမာင္ပုပ္၊ ေမာင္ကတ္၊ ေမာင္က်ယ္၊ ေမာင္လည္၊ ေမာင္ေကာက္၊ ေမာင္ပ်င္း၊ ေမာင္ဖ်င္း၊ ေမာင္သစၥာ ဟူ၍တြင္၏။
            သားအေထြး ေၿပးလႊားတတ္ေသာအရြယ္တြင္ အဘုိးအုိ၏ မယားသည္ ကြယ္လြန္၏။ အဘုိးအုိလည္း သားတစ္က်ိပ္ကို ေၿခေမြးမီးမေလာင္ လက္ေမြးမီးမေလာင္ ေနႏိုင္ေလေအာင္ ေကြ်းေမြးသုတ္သင္သည္။ ဤသို႔လွ်င္ သားတုိ႔သည္ လူလားေၿမာက္လာၾကေသာ ဟူ၏။ သားအၾကီးကား ေမာင္ပဥၥင္း အရြယ္ရိွသည္။ သားေထြးကား ကိုရင္၀တ္လွ်င္ သကၤန္းႏိုင္ေသာအရြယ္ ေရာက္ေလၿပီ။.
            အဘုိးအုိသည္ ေနာင္ေရးကို ေမွ်ာ္ေတြးေထာက္ရႈ၍ ပစၥည္းဥစၥာတုိ႔ကို ၾကိဳတင္သိုမွီးၿပီးလွ်င္ သားတစ္က်ိပ္တြက္ ပဗၺဇိတမဂၤလာကို အထုိက္အေလ်ာက္ ဆင္ယင္က်င္းပႏိုင္ရန္ ၿပင္ဆင္ေလသည္။ အဘုိးအို၏ သဘာ၀ကား အဖတုိ႔၌ ရိွေသာ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာၿဖင့္ ၀တ္ၾကီး၀တ္ငယ္မွန္သမွ်ကို သားတုိ႔မပင္ပန္းရေလေအာင္ မိမိကခ်ည္း ထမ္းေဆာင္ေသာ သဘာ၀ၿဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ယခုအခါ မိမိသည္ အသက္အရြယ္ ၾကီးရင့္ၿပီၿဖစ္၍ မိမိကိုယ္တုိင္ အရာရာကို ထမ္းေဆာင္ၿခင္း မၿပဳႏိုင္ေသာေၾကာင့္ သားတုိ႔ကို ေတာက္တုိမယ္ရကိစၥတုိ႔၌ ေစခိုင္းရေလသည္။

Recent Posts

လစဥ္အလုိက္ တင္ခဲ့ေသာ ပိုစ့္မ်ား

Popular Posts

ျမန္မာ့ေျမ

erer-outer'>